Mijn zoon werkt als sushi bezorger op de scooter. 

Vorige week stopte hij voor een rood stoplicht en werd van achteren aangereden door een auto.  Niet gewond, maar geschrokken stapte hij af en ook de bestuurder van middelbare leeftijd stapte uit.  De man vroeg bezorgd of hij OK was en of er schade was. Hij is OK, maar de schade moet even gecheckt worden.  Ze besloten voor de inspectie de voertuigen naar de stoep te verplaatsen.  Mijn zoon stapt op de scooter en de man in de auto. 

Mijn zoon rijdt de stoep op en de man rijdt met grote vaart weg. 

En nee, hij had geen tijd gehad om het kenteken te noteren.

Da’s toch niet normaal ?!!?!

Er zijn dagelijks dingen die me ergeren, of me  -afhankelijk van mijn staat van zijn-  verbazen.

Iemand laat zijn hond voor de deur poepen. Vuilnis die náást de afvalcontainer wordt gezet. De vaat óp het aanrecht i.p.v. ín de vaatwasser.  Iemand die moeite heeft om op zichzelf te reflecteren. Mensen die alleen aan zichzelf denken. Mensen die veel klagen. Mensen die niet luisteren. Oorlog in Oekraine (oorlog sowieso). Natte handdoeken op de grond. Blikjes weggooien uit het autoraam. Megastallen. Rondslingerende schoenen. Bumperklevers.

Mensen om ons heen hebben vaak andere normen en waarden, andere ideeën over het leven, een andere focus, andere omgangsvormen of een andere blik op zaken.

En dat maakt relaties met mensen iets tussen een paradijs en een warzone in. We worden continu geraakt en getriggerd (positief en negatief) door elkaar en door situaties.

Het hart open houden of niet? 

That’s the question.

Als we ons afsluiten ziet het er als volgt uit:  We zijn geërgerd, worden boos, gaan schreeuwen, bekritiseren, verwijten, negeren, we verzoeken de ander liefdevol en netjes om zich voortaan altijd aan onze regels te houden, we straffen, we trekken ons terug uit de verbinding.

Als we ons hart open houden, dan is het meer zoiets: we stellen vragen, we delen wat ons raakt, we luisteren, we kijken verder dan het gedrag, we kijken naar ons eigen aandeel, we geven grenzen aan, we durven kwetsbaar te zijn.

Mijn schouders zakken, als ik schrijf over het open hart houden. Dat kost veel minder energie. 

Het lukt me alleen niet altijd

Dan raak ik overprikkeld of boos over (wéér) die vaat op het aanrecht. 

En dan wil ik koekjes. 

Mijn stresspatroon gaat aan. Ik voel me niet gehoord en gezien en blijkbaar niet goed genoeg om rekening mee te houden.

En mijn prefrontale cortex gaat offline, dat deel van mijn hersenen dat logisch na kan denken, verbanden kan leggen, creatief kan zijn in het bedenken van oplossingen, verbanden kan leggen. Ik zit in mijn stressbrein. En dat is geen keuze. 

Een ogenschijnlijk onbenullig beetje vaat kan van alles triggeren en dat gebeurt met de snelheid van het licht. Vaak niet eens bewust. Het is geen keuze.

We reageren zoals we in het verleden hebben geleerd te reageren op situaties waarin we ons niet gehoord voelden of niet goed genoeg.  En we reageren met de patronen die we onszelf hebben aangeleerd om met dit oud zeer om te gaan. Ik eet koekjes of chocolade, en ben kribbig, geërgerd tot kwaad of verdrietig en voel me opgefokt in mijn lijf. 

Gelukkig is dit lang niet altijd zo. Vaak kunnen we gematigd en rustig reageren. Empathie voelen voor onszelf en de ander. En grenzen bespreekbaar maken als nodig. Als ons stressbrein niet gaat vuren, dan kunnen we reageren vanuit emotionele vrijheid, rust en ontspanning. Vanuit een open hart. 

Koekjes helpen

Voor even.

Wat beter helpt voor mij is EFT.  Om mijn stressbrein tot rust te brengen en te kiezen of ik de vaat gewoon opruim of laat staan i.p.v me te ergeren of deze vraag rustig neerleg bij de eigenaar van de vaat.

Hoe pak je dit aan met EFT?

1. Identificeer het gedrag en het gevoel dat dit oproept. In dit geval ergernis omdat er wéér vaat op het aanrecht staat in plaats van dat het in de vaatwasser is geplaatst. 
2. Bepaal de intensiteit: bepaal op een schaal van 0 tot 10 (0 is neutraal, 10 is kokende woede) hoe sterk de ergernis is die je voelt. Bijvoorbeeld: “Mijn ergernis over de vaat op het aanrecht is een 6.”
3. Begin met tappen: tik zachtjes op de zijkant van je hand. Dit wordt ook wel het “karate chop punt” genoemd.  Spreek hierbij de opzet zin hardop of voor jezelf uit: “Ook al voel ik deze ergernis over de vaat, toch accepteer ik mijzelf volledig” 
4. Tap hierna op de vervolg punten op je gezicht en lichaam terwijl je de ergernis of emotie benoemt. Dit zijn de volgende punten:
   • Boven op het hoofd
   • Begin binnenkant wenkbrauw
   • zijkan van het oog
   • onder het oog
   • onder de neus
   • kuiltje van de kin
   • begin van je sleutelbeen
   • handbreedte onder de oksel, ter hoogte van BH bandje
5. Check na dit rondje in bij jezelf: wat voel ik nu t.a.v. de vaat en welke intensiteit? Het kan zijn dat de intensiteit omlaag gegaan is. Soms omhoog, soms komt er een andere emotie. Alles is ok. Blijf doorgaan en laat je verrassen.
6. Herhaal dezelfde ronde uit punt 3 en 4..”
7. Blijf dit herhalen totdat je de intensiteit van de ergernis op 0 hebt gebracht of totdat je jezelf weer kalm en ontspannen voelt.

Door het regelmatig oefenen van EFT, kun je leren om emoties die worden veroorzaakt door specifiek gedrag van anderen los te laten. Je geeft jezelf emotionele vrijheid om te reageren op een rustige manier. Het oefenen met kleine irritaties is super leerzaam en geeft inzicht in je emotionele bedrading. 

Een open hart is relaxed

De mensen om ons heen hebben niet alleen andere normen en waarden, maar ook een andere persoonlijke geschiedenis die meeloopt bij het gedrag dat ze laten zien. Dit is soms irritant en vraagt soms om grenzen. Als we er heel boos of geirriteerd door raken of gelijk willen hebben, dan wordt er iets in uit onze geschiedenis wakker geschud. Hoe meer we dit oud zeer opruimen, hoe helderder we kunnen reageren en ons hart open kunnen houden. 

Dat ziet er zo uit bij mijn zoon:

“Misschien had deze man geen geld, mama”. 

Wil je meer weten over hoe ik werk?

Start met mijn gratis training ontstressen waarin je in 2 video’s leer om zelf met EFT aan het werk te gaan. 

Onder een kleine irritatie kan een een groter en complexer patroon schuil gaan. Samen hieraan werken is veilig en heel effectief en zorgt voor rust en ontspanning in je relaties.